Kokumdaki Karışık Ruhlar
Almak için vermek gerektiğini ben çok geç öğrendim. Özgürlüğüm için çok şey verdiğimde.. Önce sevdiklerimi verdim, sonra masumiyetimi ve tüm iyi olan her şeye karşı olan inancımı.
Kendime kendimi kanıtladım. Kimse umurumda bile değildi. Kimseyi kaybetmekten korkmadım. Herkes zamanı geldiğinde gidecekti ben hiç kalanlara inanmadım ki zaten.
Hiç mutlu bir sona inanmadım. Hiç bir yabancının başka bir yabancıyı sevebileceğine inanmadım. Kimse çıkarları olmadan, hiçbir şey almadan sevmedi. Sevemezdi. Ben de almadan sevmedim.
Gülüşünü aldım. Bana olan inancını sevdim, başka yollarda yürüyüşünü sevdim. Kokusuna karışan başka kokuları sevdim. O ne kadar başkalarına karşı hasta ruhuyla savaştıysa bende o kadar kendimle savaştım.
Herkesi bir yere kadar sevdim.
Herkesin kokusunda karışık ruhları sevdim.
Yorumlar
Yorum Gönder