Egolomania

Hele o yersiz egolarınız yok mu? Her konu da her olay da fikir atışlarınız. Daha soruları sorulmamış o karşıdan yürüyüşüyle bilgece savurduğunuz ön yargılarınız. 

Bir kez hiç sözünü kesmeden birini ne zaman dinlediniz?

Bir kez can kulağı ile bir insana ne zaman sorduğunuz sorunun cevabını anlatırken gözlerinizi bile kırpmadan onu sabırla beklediniz?

Sıkılmadan ne zaman onu tanımak için akıllıca sorular sordunuz?

Hepiniz kain, hepiniz kişilik analizi konusunda uzaman kişilerseniz neden hala yalnızsınız ve hatalar yapmaya devam ediyorsunuz?

O denenmemiş tecrübelerinizi neden kendinizde denemiyorsunuz?

Kendi hayatınız da kendi üstünüzde denemeye cesaret edemediğinizi başkaları üstünde denemek ne kadar kolay değil mi?

Bir parça cesaretiniz bile yok acı çekmeye. Mükemmel insanlar olmadan, mükemmeli aramaya çıkmışsınız.

Sorsak nedir mükemmel insan. Vereceğiniz cevaplarla olması gerekeni anlatırsınız fakat yaptığınız tanımın sizinle uzaktan yakından alakası bile yok.

Kaçınız kendinizle sevgili olmayı göze alırdınız?

Kaçınız kendiniz için bir şeylerden vazgeçebilirsiniz?

Bir şeyleri feda etmek, hayatımızdan birşeylerden vazgeçmek zorunda bırakılmak da neyin nesi?

Seçim yapmak zorunda değilsin,

Siyahı ve beyazı aynı anda sevebilir,

Sıcak ve soğuk havayı ikisini de sevebilir,

Aynı anda kahve ve çayı da tercih edebilirsiniz.

Nedir bu saçma tercih yapmak zorundasın klişeleri.

Bu hayat senin... kararlar senin...

Okadar kıymetli ki hayatının her bir saniyesi. Onu kimseye üzülmek ve seçimler arasında boğularak, kendini onlara kanıtlamak ya da onları ikna etmek için harcama.

Bir kez geldiğin bu hayat senaryoları ve sahneleriyle senin.

Dene! Aklındaki her yolu dene.

Başarmak için mutlu olmak için hepsini dene.

Hangisi sana başarıyı getiriyor, hangi yolda mutlusun, kiminle ve nasıl yaşamak istiyorsan öyle olsun zafere giden yolların.